دکتر عباس موحدنیا؛ مدیرعامل شرکت داروسازی تسنیم چالشهای روز صنعت را به چند عامل تامین ارز یا نوع ارز، قیمتگذاری، بخش اجرایی و مقررات بانکی وابسته میداند و تاکید میکند تمام موارد بارها از طریق مراجع و اشخاص مختلف بیان شده است.
او در ادامه اضافه میکند: «به دلیل تامین نشدن ارز مناسب، وضعیت موجودی و کالای شرکتها درخطر افتاده است و به دلیل قیمتگذاری نامناسب و انواع تعرفهها و هزینههای کمرشکن، شرکتهای تولیدی قادر به ادامه راه نیستند، حدود هفتاد درصد اقلام تولیدی با ارز نیمایی تامین میشود و نمیتوان محصولی را با هزینههای قبلی تولید کرد که همان قیمت دو سال قبل را دارد. مساله بعدی خود تحریمهاست که به دلیل مشکلات بانکی مجبور شدیم برای واردات ژلاتین از سه طریق خرید کنیم. دو منبع اروپایی و یک منبع چینی و حدود ۸ میلیارد تومان پرداخت کردهایم ولی هنوز کالا به دستمان نرسیده است.»
به گفته دکتر موحدنیا حمایت دولتی از تولید را کاملا برداشته است، او توضیح میدهد: «در سالهای مالی قبل سازمان غذا و دارو برای این موارد معافیت صادر میکرد اما الان گمرک این موارد را نمیپذیرد و از طرفی ۱۰ درصد هم به ارزشافزوده ۲۶ درصدی تعرفه گمرکی اضافه شده و هزینهها به شدت افزایش یافته است. متاسفانه ظاهراً گمرک هم میخواهد تعرفه خود را نیمایی کند که این کار حتماً دوباره رکود و تورم بیشتری ایجاد خواهد کرد. دولت باید در این خصوص فکر اساسی کند با بالا بردن قیمت دلار تا این حد و افزایش تعرفههای بیمه و گمرکی کار را برای تولیدکنندگان بسیار سخت خواهد کرد و مصرفکننده هم آسیب جدی خواهد دید. پیشنهاد ما این است که اگر دولت میخواهد تعرفه گمرک را نیمایی کند حداقل عوارض و ارزشافزوده را به ۲ یا ۳ درصد برای تولیدکنندگان کاهش دهد و تعرفه متناسب اعمال کند.»
مدیرعامل شرکت داروسازی تسنیم معتقد است بعضی افراد با تصور سودآور بودن صنعت، سختگیری میکنند در حالیکه تولید دارو هزینههای جانبی زیادی دارد و سیستم باید مرتب در حال توسعه و بهروزرسانی باشد. او ادامه میدهد: «ظاهراً کسانی که در کمیسیون قیمتگذاری هستند به همه امور صنعت اشراف ندارند»
دکتر موحدنیا . مساله جوایز را به نگرانی شرکتها و نیز قوانین مرتبط و طبیعی میداند و میگوید: «وقتی شرکتی برای اولین بار مجوز تولید یک داروی موجود در بازار را میگیرد، درصدد جذب بازار یا قسمتی از آن باشد، به تخفیف روی بیاورد و فکر میکند مارکتینگ و بازاریابی انجام داده است. شرکت صاحب برند هم نگران از بین رفتن بازاری است که با تلاش بدست آورده و سعی میکند آن را نگه دارد.»
او حاشیه سود را در این مورد مطرح نمیداند و توضیح میدهد: «در حال حاضر قیمتها آنقدر پایین هستند که ارائه جوایز اصلاً منطقی نیست ،به نظر من زور و اجبار کارایی خود را از دست خواهد داد و راه بیرون رفت از این شرایط تخصصی کردن شرکتها و حمایت سازمان غذا و دارو از صاحب برند و حمایت بیمهها از داروخانهها و دانشگاههاست. خطر بعدی اختلاف قیمتهای محصولات برند تحت لیسانس و یا وارداتی با محصولات برندهای داخلی است. مثلا یکی از محصولات ما ( پروترال) در چند سال اخیر قیمت ۱۷ هزار تومان فروش میرفته و محصول برند ۴۵ هزار تومان بوده و قیمت محصول ما ثابت مانده محصول برند آرام آرام طی یکی دو سال اخیر به حدود دویست هزار تومان رسیده است.
هدف ما اعتراض یا زیر سوال بردن قیمتهای این محصولات نیست ولی این اتفاق داروی تولید داخلی را تهدید میکند و امروز پزشک و بیمار میپرسند این همه اختلاف قیمت به چه دلیل است آیا داروی شما کیفیت دارد؟ دقت شود که قیمتهای ارائهشده غیرواقعی نیستند و این قیمتهای داروهای ماست که غیرواقعی و تصنعی پایین نگه داشته شدهاند.»
او در این مورد هشدار میدهد: «سال قبل حداقل ۵ محصول تولیدی را از سبد خود خارج کردهایم چون به خاطر قیمت پایین امکان توليد را نداشته و چند محصول را نیز در برنامه داریم که از سبد تولید خود خارج نماییم. البته صنعت پخش نیز متضرر خواهد شد و شرکتهای کوچک پخش و حتی داروخانههای کوچکتر با این قیمتگذاری دوام نخواهند آورد.»
دکتر عباس موحدنیا درباره قوانین بازدارنده میگوید: «قوانین و مقررات بانک مرکزی یا دیگر سازمانها بدون نظر تخصصی سندیکاها و مراجع خصوصی تدوین میشود. مثلا وقتی ما یک ماده اولیه دارو سفارش میدهیم (حتی بدون توجه به تحریمها) ۴ ماه طول میکشد تا برای بسیاری از داروها نمونه کالا یا preshipment بگیریم. ارسال این نمونهها به دلیل مقررات گمرکی و پستی و گاهی تحریمها به دو ماه هم رسیده پس در شرایط عادی ۶الی ۸ماه زمان عادی برده است. بیماری کرونا هم باعث شده زمان انجام کار از حدود۶ ماه به نزديك يك سال افزایش پیدا کند. چگونه بانک مرکزی مقررات الساعه تسویه صادر میکند در حالیکه هیچ استعلامی از این مراکز نمیگیرد؟»
مدیرعامل شرکت داروسازی تسنیم در پایان تاکید میکند: «عليرغم تمام اين موانع صنعت دارو در حال رشد و توسعه است و خود را آماده ميكند تا با توسعه و رشد خود در امور داخلي و صادرات راههاي جديدی پيدا كند و مسير كشور در اين صنعت با رفع موانع شكوفاتر خواهد شد.»