دکتر امیرحسین حاجی میری؛ مشاور گروه دارویی «تی پی کو»:
داروسازی ایران به اتحاد نیاز دارد
شرایط فعلی داروسازی ایران سهل و ممتنع و نمادی از امید و چالش است، در حالی‌که مشکلات و دغدغه‌های آن مشخص و آشکارند ولی چون ریشه‌های عمیقی دارند که حل‌شان چندان ساده نیست.
به گزارش روابط عمومی سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، امیرحسین حاجیمیری مشاور گروه دارویی «تی پی کو» وضعیت فعلی داروی کشور را این‌‌گونه توصیف می‌کند: «از یک طرف چشم‌اندازی برای افزایش و تقویت زیرساختها و گسترش و توسعه بسترهای دانش‌بنیان وجود دارد، از طرف دیگر بیشتر بخش‌ها از رگولاتوری تا حوزه اقتصادی و زیرساختها به سرمایه‌گذاری و تجدید حیات نیاز دارند. ما هنوز در اقتصاد داخلی، ارتباط‌های بین‌المللی و سایر حوزه‌های مرتبط با دارو چالش داریم و این موارد یعنی گره‌ای داریم که باید باز شود.»
حاجیمیری که هفت سال در صنعت تجربه دارد و هم‌زمان در حوزه مدیریت اقتصاد نیز تحصیل و کار کرده‌است، استفاده از ابزارهای دنیای فعلی را برای تغییر وضعیت داروسازی ایران ضروری می‌داند و می‌گوید: «باید از این ابزارهای جدید بهره ببریم و با راهکارهای علمی برای حل مسائل‌مان برنامه بریزیم تا به نتیجه برسیم. برای تمرکز بر چنین ابزار و راه‌حل‌هایی تا حد امکان سعی می‌کنم ذهنم را درگیر جزییات غیرضروری و حواشی نکنم چون با حصار کشیدن برای ذهن، توان فکر کردن را از ما می‌گیرند. هر بار احساس کرده‌ام بیش از حد به جزییات نزدیک شده‌ام، نتیجه‌اش این بوده که از اصل موضوع دور شده‌ام.»
درگیری در بحث‌ها و اختلافات کلیشه‌ای، مانعی برای حل مشکلات
امیرحسین حاجیمیری به ادبیاتی که در داروسازی کشور غالب شده است انتقاد دارد و نتیجه آن‌را نوعی رخوت و نگرانی دائمی می‌داند و توضیح می‌دهد: «همه ما حرف‌های مشابه می‌زنیم، گله‌مندی‌های مشابه داریم، مشکلات را تحلیل می‌کنیم و دلایل آن‌را می‌گوییم ولی فقط تا مرحله طرح مساله ادامه می‌دهیم و برای ارائه راه‌حل منتظر دیگران می‌شویم و توقع داریم این مشکلات برایمان حل شود.»
به اعتقاد حاجیمیری در میانه بحث و گفتگوهای همیشگی درباره مسائل و موضوعات دارویی به تلنگر هم نیاز داریم، او در ادامه می‌گوید: «باید از خودمان بپرسیم چرا نمی توانیم به یک تصمیم واحد برسیم؟ خیلی از سرفصل‌ها و مشکلات داروسازی که به فکر، بررسی و ارائه راه‌حل نیاز دارند، در یک بستر کلیشه‌ای قرار گرفته‌اند و با قضاوت‌های سطحی تحلیل می‌شوند. در شرایطی که داروسازی بیش از هر زمانی به اتحاد و همکاری نیاز دارد، افراد این حوزه به دلیل مسائل کم اهمیت از هم دور می‌شوند.»
حاجیمیری یادآوری می‌کند: «این مشکلات باید حل شوند و انتخاب با ماست که درگیر حواشی، کلیشه‌ها و اختلاف و خصومت‌های شخصی شویم یا تصمیم بگیریم همه این موارد را کنار بگذاریم و از توانایی و امکانات همدیگر برای بهبود شرایط استفاده کنیم؟ خودمان دنبال راه حل باشیم و موانع را از سر راه برداریم؟ یا منتظر باشیم یک رییس، مدیر یک سازمان یا یک مسئول عوض شود و برایمان کاری کند؟ مدیران فعلی تسلط و آگاهی بیشتری بر این فضا دارند و تلاش‌های آن‌ها در حوزه‌های ارتباطی موثر و کمک‌کننده بوده است ولی بناست هر کدام در جایگاه خودمان بهترین کار را انجام دهیم و برای بهبود وضعیت‌مان تلاش کنیم، باید بدانیم این کار به عهده ماست و کسی جز خودمان نمی‌تواند مشکلات‌مان را بداند و حل کند.»
برای پیشرفت باید افق‌های تازه را ببینیم
این استادیار دانشگاه دیدن افق‌های تازه در مسیر و داشتن رویکردهای جدید برای فعالیت را لازمه گذر از شرایط فعلی عنوان می‌کند و می‌گوید باید با دید باز و رویکرد متفاوتی به آینده نگاه کنیم و هدف‌مان بزرگ کردن بازار دارویی کشور باشد.
حاجیمیری به‌عنوان یکی از کسانی که سابقه حضورش در صنعت دارو حتی به ده سال نرسیده است، فکر می‌کند رسالتی روی دوش این نسل جدید هست و درباره رسالت نسل خودش می‌گوید: «پیشکسوت‌های این حوزه توانسته‌اند در دوره‌های جنگ و تحریم صنعت دارو را سر پا نگه دارند، نیاز کشور را تامین و حتی ارزش افزوده ایجاد کنند. اگر ما با همان دغدغه‌ها و نگاه این مسیر ادامه بدهیم، نتیجه و دست‌اوردمان در حد بزرگ‌ترهایمان خواهد بود.»
او می‌گوید: «ما باید از شرایط و فشارهای فعلی تجربه به دست آوریم و خودمان را در حصار اتفاقات موجود نگه نداریم. آینده دارویی کشور را یک بازار با ظرفیت نوآور به نسل بعدی تحویل بدهیم، با تعاملات و ارتباط‌های بهتر زیرساخت‌هایی بسازیم که شاخص بازار دارویی کشور رو به بالا باشد و روز به روز بهتر و بهتر شود.»
به نظر دکتر میری ایران‌فارما بستری ارتباطی برای آینده دارویی می‌سازد و «در هر شرایطی هستیم باید بدانیم که دنیا متوقف نمی‌شود و اتفاقات و تحولات در همه حوزه‌‌ها پیشرفت سریعی دارند.» امیرحسین حاجیمیری ضمن اشاره به این نکته یادآوری می‌کند: «نمی‌توانیم بگوییم ما مستقل هستیم، می‌خواهیم به تنهایی پیش برویم و راهمان را مثل قبل ادامه می‌دهیم، چاره‌ای نداریم جز آن‌که به هر روش ممکن با دنیا ارتباط برقرار کنیم.»
او نمایشگاه‌ها را یکی از مهم‌ترین ابزارهای برقراری ارتباط بین صنایع و شرکت‌ها می‌داند، فضاهایی که متخصصین با ذهنیت‌های مختلف و چشم‌اندازهای گوناگون ولی در نهایت برای یک هدف و مقصود مشترک دور هم جمع می‌شوند.
حاجیمیری درباره اهمیت فعالیت ایران‌فارما می‌گوید: «این نمایشگاه نیز فرصتی برای جمع شدن افراد مرتبط با دارو و تبادل آرا فراهم می‌کند. ایران‌فارما در طول این چندسال پیشرفت داشته و مخاطبان بیشتری را جلب کرده است. این نمایشگاه فضای مناسبی است تا فعالان حوزه دارو با رویکردهای مختلف کنار هم قرار بگیرند و تبادل نظر داشته باشند. علی‌رغم تمام محدودیت‌های بین‌المللی که برای کشور ایجاد شده است، ایران‌فارما می‌تواند بعضی شرکت‌های خارجی را به کشور بیاورد تا لینکهای ارتباطی ما با دنیا فعال بماند.»
او بر ضرورت ایجاد و ادامه این ارتباط‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید: «حتی اگر تعداد این شرکت‌ها کم و محدود باشد، حضور و آمدن‌شان برای ما لازم و مفید است. هر زمان که تحریم‌ها کاهش پیدا کند و محدودیت‌ها برداشته شود، همین ارتباط‌های کوچک می‌تواند کابل‌های قدرتمند و محکمی باشد که امکان تعامل سازنده و پیش‌رونده ما با کشورهای توسعه‌یافته را فراهم سازد.»
