نخستین نشست هم‌اندیشی کمیته‌ی دانشجویی سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران با ۲۲ تشکل صنفی دانشجویان داروسازی سراسر کشور، برای انتقال تجربه‌ی هفتاد سال داروسازی نوین به نسل امروز دانشگاهی ۱۶ بهمن‌ماه ۱۳۹۷ در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، این نشست هم‌اندیشی هشت ساعته که از ساعت ۱۱ آغاز شد، با حضور دکتر عباس کبریایی‌زاده – نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی و رییس کمیته آموزش، دکتر مهدی سلیمان‌جاهی – دبیر سندیکا-، شادمهر راستین – مشاور رسانه‌یى ايران فارما – و بیش از چهل عضو شوراهای صنفی دانشجویان داروسازی از دانشگاه‌های سراسر کشور همراه بود.
بخش نخست نشست به صحبت‌های رییس کمیته آموزش، مشاور رسانه‌یی و پرسش و پاسخ دانشجویان برای ارایه پیشنهادهایشان گذشت.
در نشست دوم، شادمهر راستین از حمایت برگزارکنندگان برای حضور موثر دانشجویان در نمایشگاه ایران فارما گفت و با تشریح فعالیت‌ها در نمایشگاه ایران فارما، به پرسش‌های اصناف دانشجویی پاسخ داد.
تشریح حیطه فعالیت‌های کمیته آموزشی و تبیین شیوه‌نامه فعالیت کمیته دانشجویی و … بخش دیگر این این هم‌اندیشی بود.
ارتباط بین دو نسل
دکتر عباس کبریایی‌زاده از تلاش برای استمرار و دوام برگزاری چنین هم‌اندیشی‌هایی به عنوان حرکتی یاد کرد که می‌تواند پل و رابطی بین دو نسل باشد؛ نسلی که در این زمان و این دوران با وجود همه محدودیت‌ها و مشکلات کشور را اداره می‌کند و نسل آینده که قرار است در آینده مسئولیت‌ها را به عهده بگیرد؛ چرا که باور دارد «در چشم به هم زدنی جای ما با این نسل عوض خواهد شد و آن‌ها در جایگاه فعلی ما خواهند نشست. بنابراین یکی از وظایف اصلی من و امثال من است، آماده‌سازی شرایط و برقراری ارتباط لازم بین دو نسل است.»
به زعم او، یکی از کلیدی‌ترین حوزه‌هایی که در آینده شغلی همه شما [دانشجویان داروسازی] تاثیر خواهد داشت، تشکل‌های حرفه‌یی است؛ انجمن داروسازان و سندیکا دو تشکل حرفه‌یی هستند که در آینده‌ی شما اثر می‌گذارند؛ بدون اغراق بسیاری از ناملایمات که در زمینه داروسازی داریم به ناکارآمدی‌هایی به خود ما برمی‌گردد؛ ما که تشکلی درست کرده‌ایم و در هر جای کشور که حضور داریم و فعالیت می‌کنیم تصویری از خودمان و حرفه‌مان ارائه می‌دهیم؛ تصویر تسلیم‌شده و ناکارآمد یا تصویر کارآمد و اثربخش به طوری‌که مشتریان ما که مردم هستند درباره ما قضاوت درست داشته باشند.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی تصریح کرد: باید انگشت اتهام را به سمت خودمان بگیریم که چرا نتوانستیم هویت داروساز را در داروخانه درست معرفی کنیم و نقش او را به عنوان یک فرد موثر در تیم سلامت تبیین کنیم؟ نقش انجمن‌ها و سندیکاها و تشکل‌های حرفه‌ای در این باره موثر است و می‌تواند کلیدی باشد.
کبریایی‌زاده با این مقدمه، برای دانشجویان حاضر از روند شکل‌گیری سندیکای صنایع داروسازی کشور ارائه کرد تا روشن شود با وجود هفتاد سال سابقه صنعت داروسازی به شکل نوین کجا بوده، کجا هستیم و قرار است در آینده کجا باشیم.
به تعبیر این استاد دانشگاه، صنعت داروسازی در هر کشوری اول باید پاسخگوی ملت خودش باشد؛ مسولیت اصلی ما به‌عنوان داروساز در جامعه داروسازی، قابل دسترس کردن در هر حیطه است؛ چه به عنوان محققی که در این حوزه فعالیت می‌کنیم، چه به‌عنوان تولیدکننده، توزیع کننده و عرضه کننده و… باید تضمین کنیم که داروی با کیفیت به دست مشتری و بیمار برسد و اطمینان داشته باشیم که بیمار دارویش را درست مصرف می‌کند.
کبریایی‌زاده برای آنکه اهمیت عمق و میزان دانش را به دانشجویان حاضر یادآوری کند از روند و سیر شکل‌گیری داروسازی با اشاره با مصداق و نمونه گفت. از ورود خودش به جامعه داروسازی مثال زد و مسایل مبتلابه روزهای نخست بعد از انقلاب و هشت ساله‌ی جنگ تحمیلی را یکی یکی باز کرد تا بگوید، اگر از دانش عمیق برخوردار نباشیم، آسیب سختی خواهیم خورد و خسارت شدیدی به دنبال خواهد شد.
او گفت: سیر داروسازی ما تا زمان انقلاب مسیر خاصی را طی می‌کند؛ مسیری که برگرفته ازالگو یا مدل توسعه صنعتی در قبل از انقلاب است؛ بدون آنکه بخواهیم نقد کنیم به هر حال الگوی مناسبی برای کشور ما نبود و به همین دلیل وقتی انقلاب می‌شود، می‌بینیم که هشتاد درصد نیاز کشور به واردات دارو وابستگی داشته و فقط کمتر از ۲۰ درصد تولید می‌شده است. صنعت داروسازی ما از بعد دارو و مهارت کم عمق‌ترین صنعت بوده است.
با زنجیره‌ای از دانش و مهارت مواجه‌ایم
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی خواست توجه دانشجویان را به زنجیره‌ی دانش معطوف کند و این که در مجموعه فعالیت‌های دارویی فقط با یک سرویس که آن هم ارائه داروست، روبه‌رو نیستیم؛ بنابراین تصریح کرد: ما با زنجیره‌ای از دانش و مهارت مواجه هستیم که در هر جای آن قرار بگیریم دانش و تکنولوژی اهمیت دارد؛ یعنی از انتخاب این که چه مولکولی را سنتز کنید و وارد چه حیطه‌هایی شوید، شروع می‌شود تا این که آیا خود سنتز را از کجا شروع کنید؟ در چه مرحله‌ای سرمایه‌گذاری یا واردات اشته باشید تا این‌که مواد را تولید و قابل مصرف کنید، در مرحله بعد در شبکه توزیع و داروخانه قرار بگیرد و بعد اطمینان داشته باشید که به درستی مصرف می‌شوند.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: زنجیره دانش و مهارت در رشته داروسازی یک زنجیره‌ی علمی و به هم پیوسته است. هر کدام از ما به‌عنوان یکی از حلقه‌های این زنجیره می‌توانیم نقش داشته باشیم. هیچ کدام هم نمی‌توانیم ادعا کنیم که همه این حلقه‌‌ها و کل زنجیره را در دست داریم.
نسل آینده چه می‌کند؟
عباس کبریایی‌زاده گفت، یکی از اتفاقات خیلی خوب زندگی من این بود که دکتر شیبانی به سندیکا آمد و رییس آن شد و فکر کردم بهترین کاری که می‌توانم انجام دهم این است که مسئولیت کمیته آموزش و سنجش سندیکا را به عهده بگیرم. در این مجموعه کارهای زیادی انجام می‌دهیم و به این جمع‌بندی رسیدیم که باید روی شما [دانشجویان] سرمایه‌گذاری کنیم و کمیته آموزش سندیکا به این فکر باشد که نسل آینده باید بیاید و با این فضا آشنا شود.
او با این باور که کسی که تاریخچه زمینه فعالیتش را بداند، زمان حال و مقتضیات آن‌را خوب بشناسد و بتواند آینده را به‌خوبی ببیند و آینده‌نگری داشته باشد، می‌تواند با موفقیت پیش برود، عنوان کرد: ما در این کمیته بهای قابل توجهی به حضور دانشجوها در عرصه‌های مختلف و خصوصا رویدادها داده‌ایم.
روایت شکل‌گیری یک رویداد؛ ایران فارما
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی توضیح داد: یکی از مهمترین رویدادهای ما ایران فارماست، نمایشگاه دارویی کشور که شاید حتی وقتی خودمان سال ۱۳۹۳ آن را رقم می‌زدیم و شروع می‌کردیم، گمان نداشتیم تا این حد حرفه‌ای پیش برود. برگزاری حرفه‌ای این نمایشگاه را مدیون نگاه و فکر آقای مهندس شادمهر راستین و خانم لیلا چگینی می‌دانم. باید یاد بگیریم وقتی کاری را نمی‌شناسیم و نمی‌دانیم به اهل خودش بسپاریم.
او اضافه کرد: ما در سندیکا مناقصه‌ای برگزار کردیم و خواستیم شرکت‌های مختلف برای برگزاری ایران فارما پیشنهاد بدهند. خیلی از شرکت‌ها آمدند و اعلام کردند که چقدر هزینه لازم دارند تا غرفه بزنند، رسانه‌ها را دعوت کنند و… یک نفر آمد و گفت من این نمایشگاه را یک رویداد می‌بینم. تا آن روز این کلمه را به شکلی که معرفی شد، نشنیده بودم که از آقای راستین و خانم چگینی یاد گرفتم. توضیح داد ایران فارما باید یک رخداد آموزشی باشد، نه یک نمایشگاه؛ ایران فارما مثل خیلی از نمایشگاه‌های لباس و کفش و… موراد مشابه نباید باشد. این ویژگی را در نمایشگاه‌های خارج از کشور دیده بودم که واقعا به شکل ایونت و رویداد برگزار می‌شدند؛ مرتب آموزش می‌دهند، کارگاه برگزار می‌شود، دانشجویان حضور دارند و… ولی در ایران هیچ وقت فکر نکرده بودیم که یک نمایشگاه می‌تواند یک ایونت باشد و از خود آقای راستین و خانم چگینی خواهش کردیم با همین نگاه برای ما برنامه بنویسند.
تمرکزتان را بر سرآمدی در کار حرفه‌ای بگذارید
کبریایی‌زاده توضیح داد: یکی از چیزهایی که ما همان روز اول در نظر گرفتیم و به آن فکر کردیم حضور دانشجویان بود، این بلوغ مرحله به مرحله ایجاد شد. نمایشگاه اول و دوم فقط تور بازدید برای دانشجویان داشتیم ولی از نمایشگاه سوم حضور آن‌ها جدی و پررنگ شد؛ به این نتیجه رسیددیم که دانشجو بیاید و کارگاه و پنل برگزار کند، با شرکت‌ها تعامل داشته باشند و… در نمایشگاه آخر حتی کارگاه ایده‌پردازی داشتیم.
به گفته‌ی او، خیلی فکر شد که ساختار ارتباطی ما با دانشجویان چطور باشد؟ با روسای دانشکده‌ها و دانشجویان مشورت کردیم و عده‌ای پیشنهاد دادند که انجمن اسلامی داشته باشیم، عده‌ای پیشنهاد جهاد دانشگاهی یا سمینار دبیرخانه دانشجویی را درگیر کنیم. اما در نهایت با مشورت روسای دانشکده‌ها به این جمع‌بندی رسیدم که بهترین تشکل که هم غیرسیاسی است، هم آیین‌نامه مشخصی دارد و در عین حال شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز آن را به رسمیت شناخته است و قاعدتا باید کار حرفه‌ای انجام دهد، شورای صنفی است. این شورا می‌تواند خالص‌ترین ترکیب برای کار حرفه‌ای باشد؛ با بیان این حرف انتظارم را از شما هم مطرح می‌کنم که تمرکزتان را بر سرآمدی در کار حرفه‌ای بگذارید.
کبریایی‌زاده به نمایندگان اصناف دانشجویی گفت: از شما می‌خواهم اگر می‌خواهید فعالیت دیگری داشته باشید – مثلا برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و..-، آن‌را در نهادهای دیگر انجام دهید و دنبال کنید. کار صنفی و حرفه‌ای در زمینه داروسازی را با رویکرد تلاش برای مطلوب‌ترین فعالیت در همین بخش با همین رویکرد پیش ببرید. در شورای صنفی ممکن است گفته شود که یک نفر را قبول نداریم و نفر دیگر را ترجیح می‌دهیم که می‌توانید با انتخابات به نتیجه برسید. اعتراض‌ها و حرف‌هایتان را می‌توانید در جلسات شورا بگویید و ما به عنوان سندیکا در این بخش‌ها دخالت نمی‌کنیم.
او اضافه کرد: امروز شرایطی داریم که به‌رغم همه فشارها و سختی‌هایی که کشور با آن روبه‌رو بوده است وهمین امروز هم کشور با تحریم‌های غیرمنطقی، غیرانسانی و ظالمانه‌ای درگیریم، صنعت داروسازی کشور توانست آرامش را به ذهن مردم برگرداند و دارویشان را با کمترین چالش‌ها تامین می‌کنند. من که هم در صنعت و هم در سندیکا هستم و در دانشگاه هم حضور دارم می‌بینم که ما در زمینه دارو کمبودهایی داریم ولی آن‌چه باعث شده که دچار بحران نشویم، عمق دانشی است که صنعت داروسازی ما در این سال‌ها کسب کرده است.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی با اعلام آمادگی برگزاری نشست‌های دیگری هم‌اندیشی در سایر شهرستان‌ها عنوان کرد به تداوم و این برنامه‌ها و کسب نتایج مثبت آن امیدوار است.
او صحبت‌هایش را با این جملات جمع‌بندی کرد که به عنوان کسی که خودش هم از جنس داشجویان داروسازی بوده خواهش می‌کنم که یک پیام طلایی همیشه در ذهنتان باشد، وظیفه ما حل مشکل است، اگر مشکلی ایجاد شد بلافاصله به سمت حل آن حرکت کنیم به سمت گسترده کردن مشکل نروید. ما تلاش و مشارکت می‌کنیم چون هدف مشترکی داریم؛ اعتلای حرفه‌ای برای خدمت به مردم.
پروپزال بدهید در ایران فارما حضور داشته باشید
شادمهر راستین به عنوان مشاور امور رسانه‌ای ایران فارما هم در این نشست عنوان کرد: ما در ایران فارما فضای مناسب را برای معرفی یک تشکل فراگیر و هدفمند دانشجویی در اختیارتان خواهیم داد؛ این کار فقط برنامه مدون لازم دارد و برنامه مدون اولین مساله و سوالش این است که می‌خواهید به چه نتیجه‌ای برسید؟ روش شما برای رسیدن به آن نتیجه چیست؟ منابع انسانی و منابع مالی شما برای رسیدن به هدفتان چطور تعریف شده اند؟ به مجموعه این تعاریف و توضیحات پروپوزال گفته می‌شود و ما آمادگی دریافت چنین پروپوزال‌هایی را داریم، آقای ثابتی‌پور رابط دانشجویی و آقای ده‌بزرگی رابط آموزشی ما هستند. تنها چیزی که الان می‌توانم بگویم این است که بتوانید تعریف از صنف خود ارائه کنید، برنامه استقرار داشته باشید و از الان برای امنیت شغلی‌تان برنامه ریزی کنید.
او گفت: تعریفی که شما امروز از شغلتان دارید، ده سال بعد اجرایی می‌شود. اگر گرایش و تعریفی که الان ارائه می‌دهید وابستگی به مسائل اقتصادی باشد، مطمئن باشید نهادهای تصمیم‌گیرنده برای شما در آینده اقتصادی خواهند بود؛ اگر تعریف شما وابسته به نهادهای مردمی باشد، استقرار و امنیت شغلی‌تان متفاوت خواهد بود و پایدرایش بیشتر خواهد بود. تعریفی که شما از شغلتان می‌دهید، باعث می‌شود خودتان در آینده همان را بسازید. امروز گرایش‌تان به هر سمت باشد، ده سال بعد فعالیت شما در همان حوزه خواهد بود.
راستین بار دیگر تاکید کرد: ما در ایران فارما آمادگی کامل برای همکاری با شما را داریم که از معرفی و کانتر تا برگزاری تورهای آموزشی با شما همراه باشیم، فقط برنامه‌هایتان باید به‌صورت پروپوزال مشخص ارائه شود.
نشست با پرسش و پاسخ برای ارایه پیشنهادات از سوی دانشجویان و پاسخ و راهکار عملی از سوی دکتر کبریایی‌زاده و شادمهر راستین ادامه پیدا کرد.
تسهیل شرایط برای گذراندن دوره‌های کارورزی و کارآموزی، راه‌اندازی مدرسه های تابستانی، استفاده از پایان‌نامه‌هایی با قابلیت عملی و کاربردی در صنعت، تسهیل شرایط استفاده از ماشین‌آلات کارخانه‌جات داروسازی برای آشنایی مستقیم دانشجویان، معرفی دانشجویان برای تامین بورسیه به شرکت‌های داروسازی، معرفی طرح‌های پژوهشی صنعت داروسازی به سندیکا برای اطلاع‌رسانی عمومی از دیگر موارد مورد اشاره در این نشست بود.
دغدغه‌های دانشجویی، روشنگر راه پیش‌روی کمیته دانشجویی سندیکا
این نشست با پرسش و پاسخ برای ارائه پیشنهادات از سوی دانشجویان و پاسخ و راهکار عملی از سوی دکتر کبریایی‌زاده و شادمهر راستین ادامه پیدا کرد که برخی از آن‌ها به شرح زیر می‌باشد:
نماینده شیراز به این نکته اشاره کرد که در دانشکده‌ها پس از کار برای پایان‌نامه‌ها و سنتز برخی مواد، کار متوقف‌شده و در صورت توانمند بودن ایده وارد مرحله‌ی صنعتی شدن نمی‌شود، از سوی دیگر اگر شرایطی ایجاد شود تا برخی دانشجویان توانمند از طرف سندیکا بورسیه شوند و از دانشجویان پایان‌نامه‌های طلب شود که به سمت تولید شدن پیش رود.
دکتر کبریایی‌زاده در پاسخ به این موضوع عنوان کرد: «ما در سایت سندیکا، فضایی را ایجاد کردیم که دانشجوهای علاقه‌مند را به صنایع معرفی می‌کنیم. کارخانه‌ها با دانشجو مذاکره می‌کنند. پس از بورسیه شدن شما حقوق می‌گیرید و در قبال آن متعهد می‌شوید و درواقع شکل قراردادی دارد. این کارها در دنیا انجام می‌شود و خیلی رایج است. مثلاً در انگلیس و امریکا، کارخانه‌ها در دانشکده‌ها تبلیغات می‌کنند که بیایید و برای مثال بورسیه Merck شوید. آن‌هایی که این بورسیه را می‌خواهند، ثبت‌نام می‌کنند و مصاحبه می‌شوند و اگر خوب باشند، با دانشجو قرارداد می‌بندند و آینده شغلی دانشجو هم تضمین می‌شود. دوره‌های آموزشی اختصاصی هم برای آن‌ها گذاشته می‌شود.»
نائب رئیس سندیکا افزود: «البته برخی طرح‌های صنعتی محرمانه است اگر طرح‌های پژوهشی صنعت محرمانه نباشد و کارخانه‌ها به سندیکا بدهند، ما در سایت قرار می‌دهیم و کمیته می‌تواند به اطلاع همه‌ی اعضا در سراسر کشور برساند.»
نماینده گیلان از عدم استفاده از PhD های داروسازی در صنعت گلایه کرد و خواستار این شد که برای بهبود وضعیت شرکت‌های داروسازی از افراد توانمند استفاده بیشتری شود، زیرا عدم استفاده از افراد توانمند هم بازده صنعت را کاهش می‌دهد، هم دانشجویان را در رابطه موقعیت شغلی آینده خود دلسرد می‌کند
دکتر کبریایی زاده این‌گونه به این مسئله پاسخ داد: «خود من کارخانه تولید مواد اولیه دارم. اگر از من بپرسند که PhD شیمی آلی یا فوق‌لیسانس شیمی آلی را می‌گیری، فوق‌لیسانس شیمی آلی را انتخاب می‌کنم. چرا؟ چون‌که در حقیقت صنعت نیاز به متخصصینی دارد که بتواند خمیرمایه آن‌ها را متناسب با نیازهای خودش شکل دهد. دانشجویی که PhD گرفته است، به‌طور اختصاصی تلاش کرده است که مقاله داشته باشد و به‌طور اختصاصی فنی را یاد گرفته است. این شاید در سطح مرکز تحقیقاتی که در حال R&D هستند، خوب باشد. خیلی از دانشجوها این اشتباه را می‌کنند. فکر می‌کنند دانشجوی PhD باید برای صنعت تربیت شود. من به دانشجوهایی که می‌آیند و به من می‌گویند که می‌خواهیم PhD بگیریم، میگویم که هدفت چیست؟ اگر می‌خواهی محقق شوی حتماً PhD بگیر. در PhD شما متدولوژی تحقیق را یاد می‌گیری و تحقیقات عموماً Basic است و practical نیست. ماهیت دوره PhD به شما اجازه نمی‌دهد که به سراغ practical research بروی. چون این practical research را نمی‌توانی در مجله با IF دودهم چاپ کنی و برای دفاع باید در مجله با IF بالای ۲ مقاله را چاپ کنی. این در تعارض باهدف صنعت است؛ بنابراین اگر دانشجوها دنبال این هستند که به صنعت بروند، من به‌عنوان کسی که صنعت را می‌شناسم، به‌هیچ‌وجه، PhD را ارجح نمی‌دانم مگر این‌که در مرکز تحقیقات فایزر یا نووارتیس باشد. شما در کارخانه داروسازی فایزر و نوارتیس کسی با PhD پیدا نمی‌کنی؛ اما در مرکز تحقیقاتشان، ۸۰٪ افراد محقق و دارای PhD هستند. صنعت داروسازی ما به آن حد نرسیده است که مراکز تحقیقاتی داشته باشیم که ۸۰٪ آن محقق باشند. چون صنعت داروسازی ما در بهترین حالت، کپی است و برای کپی داروساز عمومی بهتر از PhD است؛ بنابراین شما باید هدف خود را مشخص کنید. کسی که به من می‌گوید که می‌خواهد PhD اقتصاد و مدیریت بخواند که به صنعت برود یا کسب‌وکار راه بیندازد، به او میگویم که دوره‌های MBA بگذراند بهتر از این است که سر کلاس‌های PhD بنشیند. دانشجوها باید توجه داشته باشند که اگر می‌خواهند در صنعت بروند یا کسب‌وکار راه بیندازند باید در practical course شرکت کنند و دوره‌های متعدد کوتاه‌مدت بهتر از دوره‌های بلندمدت است. ما سعی کردیم در سندیکا، practical course ها را زیاد کنیم. پس کسی که PhD بخواند، محقق می‌شود و محقق خوبی هم می‌شود اما مناسب صنعت نیست.»
نماینده زابل نارضایتی خود را از وضعیت پیش‌نیازهای لازم برای ورود به صنعت در دانشکده‌هایی نظیر دانشکده زابل ابراز کرد و در این خصوص حمایت سندیکا را در این جهت خواستار شد و افزایش مدرسه تابستانه که برخی شرکت‌ها برگزار می‌کنند را گام مؤثری در جهت بهبود این وضعیت عنوان کرد
رئیس کمیته آموزش سندیکا با تأکید بر این نکته که سندیکا نمی‌تواند در شیوه آموزش دانشکده‌ها دخالت کند، عنوان کرد: اگر دانشکده تحت عنوان نامه‌ای از سندیکا این تقاضا را بکند، سندیکا پیگیری‌های موردنیاز را انجام می‌دهد ولی پشتیبان مالی این قضیه نخواهد شد.
دکتر کبریایی زاده در رابطه با مسئله مدرسه تابستانه افزود: با پیگیری از طریق همین کمیته و با حمایت سندیکا باید در جهت ترغیب شرکت‌ها و افزایش آن‌ها قدم برداشت.
اهداف و مسیر پیش‌روی این کمیته
به گزارش روابط عمومی کمیته دانشجویی سندیکا، بخش دوم این نشست از ساعت ۱۳ به مدت ۲ ساعت به طول انجامید، مهدی فرقانی – نماینده دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو دانشجویی کمیته آموزش سندیکا – توضیحاتی درباره تاریخچه تشکیل، اهداف و ساختار کلی این کمیته ارائه داد.
وی با اشاره به حضور رسمی دانشجویان توسط تورهایی اختصاصی در ایران فارما ۲۰۱۷ افزوده شدن کارگاه‌های مخصوص دانشجویان در حاشیه ایران فارما ۲۰۱۸ را نقطه عطفی در حضور پررنگ‌تر دانشجویان در این نمایشگاه دانست و از تصویب شدن تشکیل کمیته دانشجویی در جلسه کمیته آموزش سندیکا در تاریخ ۹۷/۷/۲۲ گفت.
فرقانی ایجاد راه‌های ارتباطی دوطرفه بین دانشجویان و صنعتگران و آشنایی دو طرف از توانایی‌ها و پتانسیل‌های یکدیگر را رسالت مهم این کمیته نامید و کمک به گسترش دانشگاه نسل سوم را از اهداف دیگر تشکیل این کمیته برشمرد.
عضو کمیته دانشجویی سندیکا در رابطه با ساختار تشکیلاتی این کمیته اظهار داشت: این کمیته دارای یک مجمع عمومی است که متشکل از تمامی اعضای این کمیته بوده و سالیانه نشستی عمومی خواهند داشت. از این مجمع ۷ نفر توسط انتخابات به‌عنوان عضو اصلی و ۲ نفر به‌عنوان عضو علی‌البدل شورای مرکزی کمیته دانشجویی انتخاب‌شده که ماهیانه یک جلسه خواهند داشت. همچنین از میان اعضای شورای مرکزی، یک نفر به نمایندگی در جلسات ۲ هفته یک‌بار کمیته آموزش سندیکا جهت هماهنگی‌های بیشتر و ارائه گزارش حضور خواهند داشت.
در دل مجمع عمومی این کمیته، کارگروه‌های مختلفی نظیر کارگروه‌های آموزش و ایده پردازی، پژوهش، روابط عمومی، اجرایی و ایران فارما تشکیل خواهد شد که شرح وظایف دقیق آن‌ها متعاقباً به اطلاع عموم خواهد رسید.
فرقانی صحبت‌های این بخش خود را با اشاره به فعالیت‌های آتی این کمیته به پایان رساند و در آخر افزود: نکته حائز اهمیت در رابطه با کمیته دانشجویی سندیکا این است که فعالیت این کمیته به‌هیچ‌عنوان محدود به رویداد ایران فارما نبوده و بناست قبل و بعدازاین رویداد بزرگ نیز وجود داشته باشد که جزئیات آن پس از تشکیل کارگروه‌های مربوطه اعلام خواهد شد.
در ادامه اعضای این کمیته به گفتگو در رابطه با فعالیت‌های آتی پرداخته و مسیر روشنی را برای آینده این کمیته ترسیم کردند.
انتخابات شورا
در بخش سوم و انتهایی اين نشست، رأی‌گیری برای انتخاب اعضا شورا مرکزی صورت گرفت که نتیجه آن به شرح زیر است.
اعضا شورا مرکزی:
مهدی فرقانی رامندی از دانشگاه علوم پزشکی تهران با ۱۵ رأی
زهرا اسماعیلی از داشنگاه علوم پزشکی شیراز با ۱۵ رأی
پوریا عابدی اصل از دانشگاه علوم پزشکی اردبیل با ۱۳ رأی
علی اصلانی از دانشگاه علوم پزشکی زابل با ۱۱ رأی
سینا در یتیم از دانشگاه علوم پزشکی تبریز با ۱۰ رأی
محمدحسن یگانه از دانشگاه علوم پزشکی کرمان با ۱۰ رأی
امین نظری از دانشگاه علوم پزشکی زنجان با ۱۰ رأی
سعید محمدی از دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و سعید ناجی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هر کدام با ۹ رأی به‌عنوان اعضا علی‌البدل انتخاب شدند.
هماهنگ‌کننده اصلی و اعضای هر کدام از کارگروه‌ها انتخاب و متعاقباً اعلام شد.
