به گزارش سندیکا، دکتر عباس کبریایی‌زاده رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی در ابتدای این نشست گفت: هرچند دولت می‌خواهد فشار کمتری به مردم وارد شود اما نباید این فشار به تولیدکنندگان منتقل شود.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع دارویی با اعلام اینکه ۲۲ کشور در دنیا هدف شرکت‌های دارویی ایران هستند، بیان کرد: در حال حاضر بازار دارویی عراق و سوریه و روسیه به داروهای ایرانی خوب پاسخ داده و پیش بینی می‌شود که از سال ۲۰۱۷ میلادی شاهد صادرات بیشتری از داروهای ایرانی باشیم.
وی با اعلام اینکه صنعت داروسازی کشور با وابستگی کمتر از ۸۰۰ میلیون دلار توانسته نیاز ۹۷ درصدی جامعه به داروها را تامین کند، افزود: این در حالی است که ۱.۱ میلیارد دلار برای واردات ۳ درصد داروها هزینه می شد.
دکتر کبریایی زاده با تاکید بر صیانت از صنعت داروسازی کشور تصریح کرد: صنایع دارویی باید با بی توجهی های مدیریتی و عملکردهای سوء برخی مدیران آسیب ببیند.
وی با انتقاد از اظهارات برخی افراد که عنوان می کنند داروهای تولید داخل کیفیت لازم را ندارند، افزود: متاسفانه رسانه ای شدن این قبیل مباحث منجر به این می شود که اعتماد به داروی ایرانی در داخل و خارج از مرزها تحت الشعاع قرار می گیرد.
به گفته کبریایی زاده در حال حاضر بیش از ۹۹ درصد داروهایی که برای کنترل فشار خون مصرف می شوند تولید داخل هستند همچنین بیش از ۹۹ درصد داروهای بیماران دیابتی نیز در داخل تولید می شود.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران تاکید کرد: صد درصد آنتی بیوتیک ها از ماده اولیه تا محصول نهایی در داخل کشور تولید می شود.
دکتر کبریایی زاده با عنوان این مطلب که صنایع داروسازی جزو معدود صنایعی است که می تواند ادعا کند ۵۰ درصد خودکفایی کامل را دارد، گفت: دارو می تواند یکی از مصداق های عینی اقتصاد مقاومتی در کشور باشد.
وی با بیان این مطلب که صنعت داروسازی به حدی از بلوغ رسیده که ۹۷ درصد نیاز کشور را تامین می کند، اظهار داشت: در حال حاضر ظرفیت دارو در داخل کشور ۳ برابر نیاز داخلی است و باید برای آن بازارهای صادراتی پیدا کنیم.
دکتر کبریایی زاده با عنوان این مطلب که در اطراف کشورمان منطقه ای با ۴۰۰ میلیون نفر جمعیت وجود دارد که فاقد صنعت داروسازی بوده یا در حدی نیست که نیازهای آنها را برطرف کند، ادامه داد: ما می بایست بدنبال تسخیر بازار دارویی این کشورها باشیم.
در ادامه دکتر اکبر برندگی، نائب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی، ضمن بیان این موضوع که با وجود ادبیات کنونی، نمی‌توان صادرات خوبی داشت ، بیان کرد: اگر می‌خواهیم اقتصاد مقاومتی بر اساس شعار امسال «اقدام و عمل» محقق شود، راهی نیست جز اینکه با توجه به توانمندی‌های کشور، نگاه‌مان را به بیرون از مرزهای کشور ببریم.
برندگی با اشاره به اینکه دارو، کالای استراتژیکی است که موجب ایجاد امنیت در کشور می‌شود، یادآور شد: صنعت داروسازی در دوران جنگ تحمیلی با وجود اینکه کمبود دارو وجود داشت، نگذاشت تا کشور با بحران دارویی مواجه شود. اکنون وقت آن رسیده که به این صنعت کمک شود تا بتواند پایش را بیرون از مرزهای کشور بگذارد.
نایب رئیس سندیکا صاحبان صنایع داروهای انسانی درباره نقش دولت در خصوص صادرات اظهار کرد: برخی از دولت‌ها تنها برای یک قرارداد ساده، دو وزیر خود را می‌فرستند. آیا در دولت ما چنین ادبیاتی وجود دارد؟ متاسفانه با نگاه به سیستم دولت، می‌بینیم که بدنه آن برای کار صادراتی و رقابت، اصلا چابک نیست.
دکتر برندگی در انتقاد به حمایت‌های دولتی می‌گوید: یکی از ساده‌ترین مشکلات در صادرات، تعطیلی آخر هفته است. زیرا شنبه و یک‌شنبه اروپا و بسیاری از کشورهای دیگر تعطیل هستند. پنج‌شنبه و جمعه نیز که کشور ما تعطیل است. از سوی دیگر سازمان غذا و دارو تنها ۳ روز برای رفع مشکلات، اجازه ورود به سازمان می‌دهد. در طی هقته چند روز باقی می‌ماند که بتوان کار صادراتی انجام داد؟
به گفته نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران ساختار دولت باید چابک باشد. سازمان غذا و دارو، گمرک و هر سازمانی که لازم است برای صادرات دارو یک برگه از آنها بگیریم، همه باید همراه این روند صادراتی شوند.
ضرورت احیای اضطراری صنعت دارو
دکتر هاله حامدی‌فر، عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی، درباره وضعیت کنونی صنعت داروسازی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که کشور ما صنعتی نیست. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که نفت می‌فروشیم و ۸۰ میلیون دورهمی آن را می‌خوریم. در این شرایط صنعت داروسازی در مثبت و منفی این قضیه گم شده است.
وی با بیان اینکه همه صنایع کشور دچار بیماری هستند، افزود : صنعت دارو در میان صنعت‌ها، بیماری‌اش وخیم‌تر است. علی‌رغم اینکه بیشترین بار سلامت را به دوش کشیده، همیشه قیمت آن پایین نگه داشته شده و حاشیه امنیت سرمایه‌گذاری آن پایین بوده است. اکنون بحث صنعت داروسازی از بیماری و وخامت آن گذشته است. این صنعت اکنون احتیاج به احیا دارد.
عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی معتقد است که صنعت داروسازی، صنعت استراتژیکی است که می‌تواند برای کشور آبرو بیاورد، صنعتی که می‌تواند اسم ایران را در دنیا به عنوان تولیدکننده دارو مطرح کند. حامدی‌فر در خصوص شرایط بحرانی این صنعت گفت: من توقع ندارم که کسی نگران شود که این صنعت استراتژیک زمین بخورد ولی آیا کسی نگران نمی‌شود که تامین‌کننده ۹۸ درصد از داروی کشور زمین بخورد؟ اگر تامین‌کننده ۹۸ درصد داروی کشور زمین بخورد می‌خواهیم چه کنیم؟ همین دولتی که پول ندارند، اتفاقا باید بیشتر قدر این صنعت را بداند که بار ۹۸ درصدی را به دوش کشیده است.
دکتر حامدی فر در خصوص مطالبات صنعت داروسازی، با بیان اینکه این روند نمی‌تواند ادامه‌دار باشد، توضیح می‌دهد: «عمده فروش شرکت‌های های‌تک به مراکز دولتی و بیمارستان‌های دولتی است. در حال حاضر شرکت‌های دارویی بخشی از مطالبات‌شان از داروخانه‌های بخش خصوصی و بخش دیگر داروخانه‌های دولتی و بیمارستانی است. داروخانه‌های معمولی و خصوصی به نسبت پول‌هایشان را به موقع پرداخت می‌کنند، بنابراین بخشی از نقدینگی آنها باز می‌گردد ولی وای به حال شرکت‌های های‌تک که همه فروش‌شان در داروخانه‌ها و بیمارستان‌های دولتی و دانشگاهی است که هیچ پولی بازنمی‌گردد.
عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی تاکید می‌کند: اگر ۴ بیمار نیاز داشته باشند که داروی آمریکایی مصرف کنند، حتما باید برایشان دارو وارد شود، زیرا دارو صنعت استراتژیک است، ولی اکنون نمی‌دانم چرا دارو صنعت استراتژیک نیست. من نه کلام سیاست‌مداران را و نه اقتصاد کلان بلدم، ولی از مثبت و منفی و ورود و خروج این کشور، نمی‌توانم بپذیرم که برای صنعتی که امنیت ملی را تهدید می‌کند، ۳ هزار میلیارد تومان در ایران نمی‌توان جور کرد و به صنعت دارو تزریق کرد.
عضو هیئت مدیره سندیکا معتقد است که اگر بحران ایجاد شود نه تنها پول پیدا می‌شود، بلکه یکی از نگرانی‌ها این است که پول برای واردات پیدا شود.
وی خاطرنشان کرد: از نگرانی‌ها این است که با وجود اینکه در حال حاضر بحران مالی وجود دارد، گاهی اوقات به دارویی اجازه واردات دارویی داده می‌شود که مشابه تولید داخل آن در بازار مصرف می‌شود و نه بیمار و نه پزشک با آن مشکلی ندارند. این خروج ارز از کشور است و این موارد باهم جور در نمی‌آید. در ایران اگر نفت بشکه‌ای ۵ دلار هم به فروش برسد، کشوری نیست که به خاطر ۳ هزار میلیارد تومان مسئله حیاتی مانند دارو به این مشکل بخورد.
