دکتر اکبر برندگی مدیرعامل شرکت «سبحاندارو» و نایب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران است. گفتوگو با وی را با محور «چشمانداز صنعت دارویی کشور در دوران پساتحریم» در ادامه میخوانید:
- اهمیت وجود سازمانهای مردم نهاد از جمله سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در توسعه و گسترش صنعت دارویی کشور چیست؟
نه فقط صنعت دارو، بلکه در تمام کشورهای پیشرفته دنیا، سندیکاها جایگاه بسیار مهمی دارند. اهمیت اینگونه موسسههای تخصصی مردمنهاد از آن جهت است که بسیاری از کارخانههایی که منافع مشترک دارند لازم است هماهنگیهای مختلفی با کارخانههای داخل و خارج کشور داشته باشند؛ بنابراین لازم است محلی برای حضور و بیان مطالبات وجود داشته باشد. در حال حاضر شاهد دور پنجم فعالیت سندیکاها هستیم و یکی از نکات مهم در این دوره، انجام هماهنگی با سازمان توسعه تجارت، سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت، درمان و آموزش است که میتوان نتیجه آن را در ضابطهمند شدن صادرات دارو دید.
تجربه صنعت خودرو و دیگر صنایع کشور ثابت کرده است که تا زمانی خود را بهطور جدی محک نزنیم نخواهیم توانست به جایگاه شایسته دست یابیم. اتفاقی که در صنعت دارویی کشور افتاد و سبب شد تا این صنایع بعد از انقلاب از شرکتهای چندملیتی رها شوند و به ژنریک تغییر ماهیت دهند. از زمان اجرا شدن این طرح که حدود ۳۰ سال میگذرد، نقاط ضعف و قوت خود را نمایان کرده است. بر اساس همین تجربه ضروری است تا بار دیگر صنایع خود را در معرض محک قرار داده و اجازه ندهیم که تهدیدی از جانب کشورهای دیگر علیه دارو (بهعنوان مهمترین کالای استراتژیک) اعمال شود.
گرچه هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران باعث تهدیدهایی بسیار علیه کشور شد، اما این فرصت را فراهم کرد تا حداقل در حوزه تولید دارو خودکفا باشیم و از سوی دیگر به صنایع فشار وارد شد تا بتوانند نیاز داخل را تامین کنند. خوشبختانه در حال حاضر در تولید داروهای بیوتکنیک و سرطان هرچند نمیتوان گفت به خودکفایی رسیدهایم، اما قادر به تامین نیاز داخل هستیم و این دستاوردها نتیجه وجود فشارهایی است که در همان دوره به صنعت کشور وارد شد.
دوران تحریمها علیه کشور دیگر تهدید جدی علیه صنایع داخلی بود. در حال حاضر که امور بانکی و مالی در دوران پساتحریم، به سهولت بیشتری انجام میشود، فرصت مناسبی فراهم شده است که باید از آن نهایت بهره را برد.
- با توجه بهگفته مسئولان و برابری کیفیت داروهای ایرانی با داروهای وارداتی مشابه، دلیل کم استقبالی مردم از خرید داروهای ایرانی چیست؟
نه تنها کیفیت دارو، بلکه کیفیت تولید داخل همیشه با پرسشهای زیادی همراه بوده است. با توجه به تخصصص و حرفه خود معتقدم که کیفیت داروی تولید ایران نسبت به نمونههای مشابه موجود در بازار جهانی حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
بر روی فرآوردههای بیوتکنیک پیش از تولید و عرضه، تحقیق و مطالعات بسیاری صورت میگیرد، اما متاسفانه یکی از فرهنگهای نادرستی جا افتاده این است که تصور میکنیم بخش خصوصی منفور و بخش دولتی معصوم است. در حالی که تجربه سالهای گذشته ثابت کرده است که بخش خصوصی توان توسعه و رشد صنعت دارویی کشور را به شکل مناسبی دارد و این کمال بیانصافی است که ادعا کنیم کیفیت داروهای خارجی بهتر از داروهای تولید داخل است.
- بهنظر شما برگزاری نمایشگاههای بینالمللی از جمله نمایشگاه «ایرانفارما» تا چه اندازه در رشد و گسترش صنعت دارویی کشور میتواند نقش داشته باشد؟
با رفع تحریمها و تمایل شرکتهای خارجی برای سرمایهگذاری در کشور، برگزاری نمایشگاهی چون ایران فارما با شیوهای جدید، پنجرهای است تا خود را به کشورهایی مختلف جهان معرفی و ظرفیتهای صنعت دارویی کشور را به دیگران عرضه کنیم. نگاهی به آمار و ارقام تولید دارو در کشور، لزوم صادرات دارو به کشورهای دیگر را بیش از گذشته مورد توجه قرار میدهد. در حال حاضر بیش از ۱۰۰ کارخانه داخلی اقدام به تولید داروهای داخلی میکنند و نزدیک به ۳۰ کارخانه در نوبت راهاندازی خطوط تولید هستند که با این اوصاف، مجموع تولید دارویی داخل بیش از ۳ برابر مصرف است و لزوم صادرات بیش از گذشته احساس میشود که نمایشگاه ایران فارما فرصتی است تا با الفبای صادرات و سبکهای نوین دارویی خارج شویم تا به این وسیله شاهد تجربه یک جهش دارویی در سال ۲۰۱۷ باشیم.