به گزارش سندیکا به نقل از نشریه تخصصی غذا و دارو، یکی از نقد‌های کارشناسان صنعت، تمرکز بیش از حد صنایع در پایتخت است که در همین راستا، بسیاری از فعالان صنایع مختلف در استان‌های مختلف ایران، درخواست تمرکززدایی فعالیت‌های صنعتی از پایتخت را دارند. مهم‌ترین دغدغه آن‌ها نیز برای این موضوع، اشتغالزایی در استان‌ها و پویایی کارخانه‌های مختلف در کشور است. این موضوع در حوزه داروسازی نیز نمود پیدا می‌کند و با اینکه در بسیاری از استان‌ها، ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای را در حوزه دارو مشاهده می‌کنیم، اما همچنان، تمرکز صنایع دارویی در تهران است.
یکی از مهم‌ترین استان‌های کشور که ظرفیت‌های زیادی در حوزه داروسازی دارد، اصفهان است. همزمان با برگزاری نمایشگاه بین‌المللی دارو و صنایع وابسته(ایران‌‌فارما) در پایتخت، بسیاری از فعالان دارو در اصفهان، این قابلیت را در استان خود می‌بینند، که نمایشگاهی در سطح کوچک‌تر در این استان برگزار شود. بدون شک با توجه به فعالان بزرگی که در این استان، مشغول تولید دارو هستند، و همچنین فعالیت‌های دانشگاهی اصفهان، دور از انتظار نیست، نمایشگاه‌های دارو در این استان مورد استقبال فراوانی قرار بگیرد.
اقدام به برگزاری نمایشگاه دارو در استان‌هایی همچون اصفهان، علاوه بر اینکه بر پویایی انجمن‌های علمی و شرکت‌های داروسازی فعال در این استان، تاثیر بسزایی دارد، می‌تواند موجبات اشتغالزایی را نیز فراهم آورد. همانطور که می‌دانیم، نمایشگاه‌هایی که سالانه برگزار می‌شوند، زمینه‌های شغلی فراوانی را برای فعالان و محققان فراهم می‌آورند. بنابراین می‌توان به نمایشگاه‌ها، به چشم فرصت‌های شغلی نگاه کرد.
به نوعی می‌توان نمایشگاه‌های دارو در استان‌ها را یک نوع کارآفرینی برای توسعه هرچه بیشتر صنایع دارویی به حساب بیاوریم؛ کما اینکه در کشورهای توسعه‌یافته نیز به همین شکل فعالیت‌های متعددی صورت می‌گیرد و گاهی مشاهده می‌کنیم، نمایشگاه‌هایی که در ایالت‌ها و بخش‌های مختلف یک کشور برگزار می‌شود، مورد استقبال فراوانی از سوی صنایع دارویی قرار می‌گیرد و همین نمایشگاه‌ها هم موجب بزرگ و بزرگ‌تر شدن بازار داروییِ آن کشور‌ها می‌شود.
در رویکرد‌های صادرات محور، مولفه‌های متعددی از سوی صاحب‌نظران و فعالان صنعت داروسازی برای توسعه صادرات دارو مد نظر قرار گرفته است. توجه به قطب‌های تولیدی دارو در کشور، یکی از مهم‌ترین این مولفه‌هاست که کارشناسان معتقدند افزایش توان تولیدی در گرو تمرکززادیی از استان تهران و سرمایه‌گذاری بر مناطق جدید است. استان « اصفهان» به عنوان یکی از این قطب‌های تولیدی دارو در کشور محسوب می‌شود که به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی همواره این استان را به خاستگاه بسیاری از صنایع تبدیل کرده است.
دکتر حسین بدخشیان، فعال صنعت داروسازی و مدیرعامل یکی از کارخانجات مستقر در اصفهان معتقد است که موقعیت استراتژیک این استان در تامین بخش قابل توجهی از نیازهای کشور در حوزه دارو، در سکوت خبری مورد غفلت قرار گرفته است. وی در گفت‌و‌گوی اختصاصی با نشریه غذا و دارو بیان کرد: وجود شرکت‌های شناخته شده و بزرگی در حوزه آنتی‌بیوتیک، داروهای شیمیایی و داروهای گیاهی گواه این مدعاست.
وی بیان کرد: اما متاسفانه سندرومِ نصف جهان بودن اصفهان، بر صنعت دارو نيز سايه انداخته است و بر خلاف تصور اذهان عمومي جامعه از اصفهان به عنوان استاني برخوردار، در عمل با توجه به بی‌مهری‌های گسترده‌اي كه به اين استان در ساليان اخير شده، اصفهان عملاً در زمره استا‌ن‌هاي نابرخوردار قرار گرفته است.
اصفهان؛ آماده جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی
بدخشیان با تاکید بر اینکه اصفهان زمینه‌های جذب سرمایه‌‌های داخلی و خارجی را در حوزه صنعت دارو داراست، افزود: تمركززدايي دارو از استان تهران و توزيع جغرافيايي متناسب صنعت دارو بايد در اولويت سياست هاي دولت قرار گيرد.
عدم تمركز در اصفهان و نبود قطب دارو، اصفهان را از صرفه‌هاي ناشي از تمركز، محلي شدن و تخصص بی‌بهره کرده است. مولفه هايي كه نقش موثري در رشد و شكوفايي يك صنعت ايفا مي كنند.
بر این اساس به نظر می‌رسد استفاده از ظرفیت‌های بالقوه موجود در استان اصفهان برای توسعه صادرات و افزایش توان تولیدی کشور دردرجه اول نيازمند عزم جدي نهادهاي تصميم ساز دراین حوزه است. دولت نيز بايد زمينه هاي لازم را به منظور بسط ظرفيت‌هاي صنعت داروسازي و بهره‌مندی از ظرفیت شرکت‌های داروسازی مستقر فراهم کند.
صنایع داروسازی به عنوان بخش بزرگي از نظام سلامت در تمام جوامع از جايگاه ویژه‌ای برخوردار است. نگاهی به سهم این صنعت در تولید ناخالص ملی، حاکی از آن است که صنعت داروسازی نقش قابل توجهی در اقتصاد دارد. به اعتقاد صاحب‌نظران، صنعت داروسازی یک صنعت آینده محور است که ارزش قابل توجهی در توسعه صادرات غیرنفتی دارد به خصوص در کشوری مانند ایران دارد.
صادرات غیرنفتی همواره از مهم‌ترین مسائل مورد نظر دستاندرکاران و سیاست‌گذاران اقتصادی کشور بوده و توجه خاصی را در برنامه‌های اول، دوم و سوم توسعه کشور به خود معطوف داشته است. با توجه به سند چشم‌انداز ۲۰ساله ایران، صادرات غیرنفتی باید به گونه‌ای افزایش یابد که باعث کاهش اتکای کشور به صادرات نفتی شود. بنابراین دولت باید در جهت حضور فعال صادرکنندگان در بازارهای جهانی تلاش کند.
آمار و ارقام مربوط به تولید دارو در کشور و تعداد فعالان داروساز در کشور، گواه آن است که صنعت داروسازی ایران به عنوان یکی از صنایع پیشرو، نقش قابل توجهی در توسعه صادرات غیرنفتی و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی دارد.
بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیش از ۹۷ درصد نیاز دارویی کشور توسط تولیدکنندگان داخلی، تامین می‌شود.
به گفته دکتر عباس کبریایی‌زاده استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران، در حال حاضر ۳۵ درصد تولید علم توسط داروسازها و شیمی‌دان‌ها اتفاق می‌افتد و بیش از ۱۰۰۰ نفر عضو هیئت علمی در دانشکده‌های داروسازی هستند؛ با احتساب تعداد فارغ‌التحصیلان این رشته که حدود سه هزار نفر تخمین زده شده‌اند، می‌توان با اطمینان گفت داروسازان، بالاترین درجه تولید علم را دارند.
با این حال، واقعیت موجود حاکی از آن است که تا تحقق برنامه‌های پیش‌بینی شده، شکاف عمیقی وجود دارد؛ کما اینکه برخی کارشناسان معتقدند یافتن سهم بیشتر در تجارت جهانی و جهش در صادرات غیرنفتی با توجه به تجربه کشورهای تازه صنعتی شده از جمله کشورهای جنوب شرقی آسیا دشوار چندان نیست. تنها کافی است قاعده بازی از زمین داخل به خارج تغییر داده و به مولفه‌های مدرن در توسعه صادرات توجه شود.
