اولین نشست هماندیشی خبرگان نظام دارویی کشور با محور بررسی فرصتها و چالشهای پیش روی صنعت دارویی ایران در مسیر الحاق به سازمان تجارت جهانی، با حضور دکتر رسول دیناروند معاون وزیر بهداشت و رییس سازمان غذا و دارو، دکتر عباس کبریاییزاده رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران و جمعی از مدیران عامل شرکتهای دارویی ایران، پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۹۵ در سالن پروین اعتصامی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سندیکا، دکتررسول دیناروند با تاکید برضرورت پیوستن به سازمان تجارت جهانی در دوره پسابرجام خاطرنشان کرد: از بیست سال پیش بحث پیوستن ایران بهWTOمطرح بوده و از همان زمان که وزارت بازرگانی متولی این امر بود، بحث و بررسیهای زیادی درباره این موضوع صورت گرفت و در نهایت این نتیجه حاصل شد که پیوستن به سازمان تجارت جهانی یک ضرورت است.
معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افزود: جمعبندی حاصل از این نتایج حاکی از اهمیت پیوستن به این سازمان، برای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور است ؛ دلیل این امر ازیک سو ژنریک بودن نظام دارویی کشور که باعث دسترسی راحت به داروهای ارزانقیمت میشود و از سوی دیگر حق کپیرایت برای مباحث علمی و فنی است.
رییس سازمان غذا و دارو گفت: متاسفانه از همان زمانی که مباحث مربوط به پیوستن به این سازمان مطرح بود تا کنون، مذاکره جدی صورت نگرفته است و در حال حاضر که دولت به تکاپو افتاده و در شرایط پسابرجام، تنها یک کشور مخالف را مقابل ما قرار دارد که با اطمینان میتوان گفت مذاکرات با قدرت بیشتری پیش خواهد رفت. اما نکتهای که نباید در مورد آن غفلت داشته باشیم تلاش برای چانهزنی بیشتر در صحنه بینالمللی است.
وی اظهار داشت: عضویت کامل ایران در سازمان تجارت جهانی حداقل ده سال زمان خواهد برد و همین فاصله زمانی، فرصتی برای هماهنگی با قوانین بینالمللی است و نیرومند ساختن زیرساختهاست.
دکتر دیناورند با تاکید بر اهمیت حضور همه ذینفعان در تحقق عضویت کامل ایران درWTOتصریح کرد: پیوستن به این سازمان تنها منوط به تلاش سازمان توسعه تجارت و یا وزارت اقتصاد نیست بلکه این امر تلاش همه نهادهای سیاستگذار را طلب میکند. همچنین در حین مذاکرات نباید از تهدیدهایی که ممکن است این فرصت طلایی برای ما فراهم کند غافل بود.علاوه بر این از حق گرفتن امتیازات که در صورت الحاق به سازمان جهانی تجارت برای کشور حاصل خواهد شد، نباید گذشت.زیرا در حال حاضر زیرساختهای کشور چه در عرصه تولید داروهای نانو و چه در تولید مواد اولیه بسیار قوی است و اگرچه تولیدکننده مولکول نیستیم، اما در کمتر از شش ماه میتوانیم مولکولهای جهانی را کپی کنیم.
در ادامه دکتر کبریایی زاده بیان کرد: امروزه ۹۷ درصد تولید دارو داخلی است که این موضوع خودکفایی ایران در بحث دارو را نشان میدهد. نگاه اقتصادی و خودباوری برخواسته از نگاه حضرت امام خمینی(ره) بود که سرلوحه صنعت داروسازی نیز قرار گرفت.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران خاطرنشان کرد: در حال حاضر صنعت داروسازی ایران این قابلیت را دارد که تمام اشکال دارویی را به تولید برساند؛ امروزه پس از تلاشهای بسیار زیاد صورت گرفتهشده، ایران گستردهترین زنجیره توزیع در کشور و گستردهترین شبکه دارو را در مقایسه با کشورهای مشابه دارد که وجود بیش از ده هزار داروخانه و شبکه گسترده تامین دارو نشاندهنده خودکفایی در بحث دارو است. بر همین اساس پیش از آنکه بخواهیم به عضویت کامل سازمان تجارت جهانی درآییم، باید بدانیم الحاق بهWTO، در بخش سیاستگذاری، تولید، توزیع و عرضه چه تاثیراتی بر صنعت دارو خواهد داشت. پرسشی که طرح آن نه تنها در صنعت دارو بلکه در سایر صنایع ضروری است.
الحاق به wto یک ضرورت است
در ادامه سخنرانی مراسم افتتاحیه که دکتر مولودی که به جای مهندس ولیاله افخمی رییس سازمان توسعه تجارت در این همایش شرکت کردهبود، گفت: بحثی که امروز به خاطر آن جمع شدهایم، شاید یکی از دیرینهترین مباحث مطرح بوده که مانند سایر پروژههای نیمهتمام همچنان بلاتکلیف است. در حال حاضر ۱۶۲ کشور دنیا به عضویت کامل سازمان تجارت جهانی درآمدهاند و اگر قرار بود به گفته منتقدان عضویت در این سازمان به ضررمان باشد و کشور با بحران مواجه شود ، پس چه دلیلی داشت این تعداد کشور به عضویت درآیند و پروسهای چندین ساله را طی کنند.
وی با تاکید بر اهمیت رقابت در بازارهای بینالمللی اظهار داشت: اگر در طول تاریخ پیشرفتی شاهد بودیم، دلیل این امر رقابت بودهاست نه حمایت. متاسفانه صنایع ما بسیار متکی به دولت بار آمدهاند و امروز که روابطمان با دنیا بهتر شده، زمان این اتکا به پایان رسیدهاست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر بحث الحاق به سازمان تجارت جهانی یک ضرورت است، اما اینکه بخواهیم یک کشور منزوی که تولیدکننده صرف است، باشیم بحثی جداست و مطمئن باشید جز کسانی که در حال حاضر از بازار غیرقانونی منتفع میشوند، هیچکس دیگری الحاق به wto را بحران تلقی نمیکند. اما برای کسانی که دغدغه الحاق دارند، باید تاکید کنم که حداقل زمان عضویت کامل در این سازمان ده سال به طول خواهد کشید و این مدت فاصله تا الحاق نیاز به عزمی ملی دارد تا به صورت حرفهای مکانیزمهای تشویقی را دریابیم.